DAF – Hainje / RET 310
Laatste eigenaar in dienst: RET
Vlootnummer: 310
Huidige eigenaar: RET
Bouwjaar: 1986
Motor: DAF
Chassis: DAF SB 201 DKDL
Carrosserie: Hainje
Uitvoering: in originele staat
Gerestaureerd: nee
Rijvaardig: ja
Typisch voor deze bus
In de jaren 80 was de CSA 1 (Commissie Standaardisering Autobusmaterieel) toch wel uitontwikkeld en ontstond er een nieuwe standaardbus, de CSA 2. In Rotterdam was dit een kleine serie, waarvan de 310 deel uitmaakte.
Historie
In 1982 werd een nieuwe serie CSA-bussen gepresenteerd met de RET 301 als eerste in de RAI in Amsterdam. Met de opvallende nieuwe voorruiten, een nieuwe kleur rood en met bruine stoelen was er een nieuw tijdperk aangebroken. Ondanks dat bleef het in Rotterdam in totaal slechts bij 40 bussen, waarvan er nog drie werden omgebouwd tot aardgasbus. Na 12 jaar was ook het tijdperk CSA 2 ten einde. Een aantal bussen kreeg nog een tweede leven in verschillende vormen. Ook kwam er nog een CSA 3 als proefbus, maar de RET zou weer een eigen identiteit krijgen met groen-witte bussen met voornamelijk het Duvedec design.
Museumbus
In mei 2001 werd door de RET een groot deel van de overtollige CSA 2 wagens buiten dienst gesteld en gereed gemaakt voor verkoop naar Burgas in Bulgarije. In de jaren ervoor had RoMeO moeten opgeven aan de RET welke wagen in de museumvloot opgenomen moest worden. Uit de gehele lichtrode serie is toen de 221 aangewezen om in Rotterdam te blijven. De toenmalige technische staat van deze bus en het feit dat deze wagen een snelloper (ongeveer 85 km) was waren toen de reden om deze aan te wijzen.
Dan wordt het mei 2001 en op een doordeweekse dag staat de 221 geparkeerd voor onze werkplaats op de Sluisjesdijk. De mededeling van de toenmalige chef was : daar staat ie, hier zijn de papieren en veel plezier ermee. Nou we kwamen van een koude kermis thuis. De wagen zag er niet uit. We waren hem een beetje uit het oog verloren omdat ie de laatste jaren alleen dienst deed op garage Kleiweg. Na een proefrit wisten we het zeker…Deze gaat het niet worden. Het differentieel was inmiddels vervangen en dus haalde hij net de 60 kilometer.
Goede raad is duur en na een gesprek met de chef werd voorgesteld om de 310 dan even te bekijken. Die was nog helemaal compleet ( uit de 221 was ook de mobilofoon al verwijderd) en was zojuist vanaf de garage Kleiweg gekomen als laatste voor de export partij naar Bulgarije.
Na grondige inspectie bleek deze wagen vele malen beter dan de 221 en mochten we hem omruilen. Er was alleen 1 probleempje. De papieren van de 310 waren al naar de douane om de exportpapieren in orde te maken.
Als de wiedeweerga zijn we naar het douanekantoor gereden en troffen daar een aardige medewerker die juist bezig was met deze documenten. Hij wilde wel even kijken maar als de exportpapieren gemaakt waren dan kon er niet meer geruild worden. Gelukkig voor ons lagen de papieren van de 310 onderop de stapel en konden deze op het laatste moment geruild worden voor die van de 221.
Opgelucht en tevreden is daarna de 221 in de brandgang gezet voor de export en is de 310 veilig opgeborgen op onze sporen in garage Waalhaven. De zaterdag erna is de 310 door ons helemaal getroeteld en mochten we nog diverse interieur delen omwisselen met de afvoerwagens. Ook het door de RET gemaakte sta balkon waarvoor 2 stoelen waren verwijderd is door ons weer snel teruggeplaatst. En zo leeft de 310 nog steeds voort in onze museumcollectie. (tekst; Tony Saiz)
Onderstaand de fotogalerij van deze museumbus.
